Nawoord

Cămin Spital heeft zijn koeien en men probeert te leren hoe eigen voedsel verbouwd moet worden. Om eigen inkomen te verwerven wordt een aantal kamers verhuurd aan bejaarden die er goed voor kunnen betalen. Daarmee wordt de exploitatie sluitend gemaakt.

Nog steeds probeert Arsinica overal hulp te krijgen en probeert ze tegelijk contact tussen haar sponsors te vermijden. Het tehuis heeft bij de plaatselijke bevolking gemengde reacties opgeroepen en doet dat nog steeds. Het is ook moeilijk als je weet dat vele ‘gewone’ mensen nu in veel armoediger omstandigheden leven dan de bewoners van het tehuis. Wat is wijsheid?

Het zal nog jaren duren voor de Roemeense economie en de samenleving kan en wil zorgen voor zijn ‘uitschot’. Gelukkig is op het nippertje voorkomen dat een rechtse rakker als Vadim Tudor president is geworden. Met hem aan het roer zouden de bewoners van ‘ons’ Cămin Spital waarschijnlijk een spuitje hebben gekregen.

Nog even en veel docenten en leerlingen zullen geen weet meer hebben van dit project, dat ook zo goed is geweest voor de school. 

Een aantal van de mensen die dit allemaal van dichtbij of verder af hebben meegemaakt, zal misschien toch nog eens terugdenken aan wat we toen allemaal hebben beleefd.

Bij het samenstellen van dit werkje merkte ik al dat een aantal passages niet vanzelfsprekend duidelijk zouden zijn voor nieuwe lezers. Daarvoor heb ik de teksten van de oorspronkelijke bezinningsmomenten van het Marnix aan moeten passen. Niettemin was het ook voor mij erg leuk om even terug te gaan in de tijd. 

Ik hoop voor jullie ook.

P.S. De hartelijke groeten van Viorica, Maradonna, Decebal, Irina, Maria, Sefica, Ana, Iacub, Vasiliu, Danuţ en al die anderen.

Ede, 12 december 2000